Neden böyle?
Neden bu kadar bağlanma eğilimliyim en küçük mutluluğa?
Neden o bağlılıkların sonu hep umutsuzluk hep hayalkırıklığı?
Neden bu kadar acele gelir hep umutsuzluklar?
Sorular..sorular..
Birbirini kovalayan birer bilinmez.. hüznü dağılmayan inişli çıkışlı bir beste..
Ah ben..Yalnızlığa tutsak kalmış, mutluluğu maske yapmış ben..
O ben ki geceleri sığınır gölgelere..
O ben ki gözyaşına döker derdini..
Sorular bir yanda, ben bir yanda..
Neden kovalarız sorularla birbirimizi ki?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder