4 Mart 2012 Pazar

İSYEAANN!


Not: Bu yazı açken yazıldı. Her türlü arabesk içeriği barındırabilir, uzun ve saçma cümlelerle süslenmiş olabilir. Çünkü açken Bir Çeşit Ben, ben değilim...
Bir Çeşit Ben kendisi için oldukça garip günler yaşıyordu. Geveze'yle ilişkilerinde insanlar rahattı, kendisi rahattı. Ama bu rahatlık fazla anormaldi. Ne biliyim kimse bir şeyleri ayıplamıyordu, merak edip sorgulamıyordu ya da merak etmiyor görünüyordu.

Bir yandan her şey güzel görünürken bir yandan da bir şeyler kulak memesinde çıkan sivilce gibi sinsice canını yakıyordu. Görünmeden ama acıtarak.. Elini durmadan kulağına çağırırcasına... O bir şeyler, bir kere ilgi çekmeye çalışan eski dostlarıydı. Bu eski dostların, yanındaki dostlarla arası kötü olduğundan Bir Çeşit Ben her zaman denge politikası uyguluyordu. Ancak bu ara Bir Çeşit Ben yaşam merkezine, beynine, kalbine Geveze'yi yerleştirdiğinden bu denge politikasını ihmal etmişti. Eski dostların gönlünü hoş etmekten geri kalmıştı. Eski dostlar da bunu fırsat görüp ona etmedikleri lafı bırakmamışlar, canını sıkmayı görev bilmişlerdi.

İşin kötüsü yanındaki dostlar da arada bir hırçınlaşabiliyorlardı. Grup içinde sahiplenmeler, kıskançlıklar, laf sokmalar, gizli saklı işler başgöstermeye başlamıştı. Bir Çeşit Ben, böyle alttan laf sokmalara dayanamazdı. Yeri geldiğinde o kim oluyor yeaaa diyip uzaklaşmayı bilirdi. Ve bu aralar da 'İdare edemem anne, idare edemem!' diyen çocuğun isyanına sahipti.

Bunun dışında Bir Çeşit Ben sıkılmaya başlamıştı. Lisede sınıfın Sıkıldım'ı seçilen Bir Çeşit Ben geri dönüyordu. Hayat monotonlaşıyor muydu ne? Aynı insanlar aynı yerler aynı espriler vs.

Bütün bu küçük sıkıntılar Bir Çeşit Ben'de isyan dalgaları yaratıyordu. Kendini 'Çekip gidesim var artık yalan dünyadan' diye şarkılar söylerken buluyordu.

Şu an ise tek yapabileceği yemek yiyip geçmesini beklemekti.

2 yorum:

  1. haha çok güzel söylemişsin :) Haydi yemek yiyip geçmesini bekleyelim...

    YanıtlaSil
  2. @Gürhan :) fazla iyimser olmuş glb..

    YanıtlaSil