Bir Çeşit Mutlu İşte

Bir Çeşit Ben ve grubu oldukça yoğun günler yaşıyordu. Sınavların yanında yetiştirmeleri gereken ödevler vardı. İşin kötü yanı istenilen ödevlerin nasıl yapılacağına dair sınıfta tam bi bilgi yoktu. Her kafadan ayrı bir ses çıkıyordu.

Haftanın başı Bir Çeşit Ben için daha bir garipti. Geveze'nin bir günü diğerine uymuyordu. Yani yine.. Bir gün ilgiliydi, Bir Çeşit Ben ortadan kaybolur kaybolmaz arayıp soruyordu, bir gün tamamen kopuk oluyordu yüzüne bakmıyordu, ertesi gün telefonda arkadaş olmaktan bahseden şakalar yapıyordu. Geveze, Ego haline dönüyordu. Bir Çeşit Ben durumu böyle görünce vazgeçmeye karar veriyordu. Soğuk davranıyordu. Bu kez de Geveze yine sevimli Geveze'si oluyordu. Tek bir 'kız arkadaşım' demesi ya da Bir Çeşit Ben'e sarılması tüm fırtınaları unutturuyordu. Bir Çeşit Ben öyle yoruluyordu ki bu dengesizlikten. Eski günler dönmüştü sanki. Sevgili olmadan önce de böylelerdi. O zamanlarda da Geveze bir gün seviyor gibi davranırdı, bir gün arkadaşım falan derdi, her şeyi yıkardı. Bir Çeşit Ben aynı ikilemlerden yoruluyordu.

O gün Geveze'nin ödev için onlara gelmesi gerekiyordu. Geveze,Bir Çeşit Ben ve Evdaşlar gecenin 2-3üne kadar uğraştılar. Olmadığında sinirlendiler.Bir Çeşit Ben beyinlerinin patlayacağını düşündü.

Bir Çeşit Ben, Geveze'yle sorunları hakkında konuşmaya çalıştı. Ama Geveze hiç bir şey söylemiyordu. Konuşmadıkça sorun büyüyecekti. Geveze'nin tek söylediği uyuşmadıklarıydı. Sevdikleri ama uyuşmadıkları. Bir ara Bir Çeşit Ben ikisini de bu dertten kurtarmaya karar verdi. Ama dayanamadı. Mutlu olduğu insan yanındayken sonunu düşünmek kolay olmuyordu. İçinden Geveze'nin ilişkileri için biraz olsun umutlu olmasını diledi.

Gece Geveze, Bir Çeşit Ben'i yanına aldı. Bir Çeşit Ben'e sımsıkı sarıldı. Bir Çeşit Ben öyle mutluydu ki.. Sevdiğiyle uyumuştu. Uyandığında sevdiği yanındaydı.. O an sorun falan kalmamıştı kafasında. Sadece koccamaaan sırıtmak geliyordu içinden. Biliyordu bir sonraki gün her şey değişecekti. Ama o an mutlu olmak yetiyordu. Seviyordu, seviliyordu... Sonu gelecekti bunu da biliyordu ama mutluydu işte.