Bir Çeşit Ben bu ara nedensiz huysuzluklara yelken açmıştı. Sorular gereksiz geliyordu, sanki insanlar kendi beyinleriyle bulabilcekleri cevapları sormaktan zevk alıyorlardı... Arkadaşlarının küçük unutkanlıklarına anlayış gösteremiyordu. Ergenlikteki huysuz ve dakika başı 'off çok sıkıldım yeaa' diyen Bir Çeşit Ben geri gelmiş gibiydi. Ve daha kötüsü hiç bir nedeni yoktu. Herşeyi tek bir diyalog tetiklemişti:
Bir Çeşit Ben, Küçük Adam'la ara sıra mesajlaşmaya devam ediyordu. Geyik muhabbeti iyiydi. Küçük Adam 'Dünyanın Yükünü Taşıyorum' moduna girmedikçe Bir Çeşit Ben'e komik geliyordu. Küçük Adam ara sıra 'Yaşın biraz daha büyük olsaydı istemeye gelirdik' diye takılırdı. Bir Çeşit Ben onun kötü niyetli olmadığını bilir, söylediklerine güler geçerdi. Ama o gün nolduysa gülüp geçmedi:
B.Ç.B= Bu çenen yüzünden ya görücü gelcek ya da kaçırcaklar beni :p
K.A= Ben yapacam o yüzden sorun değil :)
Bu kadardı. Bir Çeşit Ben bir anda öfkelendi. Onla konuşmak istemediğini söyledi, üzerine de eşantiyon diye kendini beğenmişsin, şöylesin, böylesin şeklinde saydı sayıştrdı. Küçük Adam hiç bir şey anlamadı.
Bir Çeşit Ben'in içine kaçan 'uykusuz, aksiii, nalet adam' bundan sonra kendini iyice belli etmeye başladı. Kulaklarında kuzeyin veledi bas bas bağırıyordu sanki "Çekilmez bir adam oldum yine.."
Bir Çeşit Ben dalgın dalgın dolandı, insanları izledi ya da kendince gözledi.. Evde durmadan ona buna sataşan Bir Çeşit Ben'deki ani suskunluğu evdekiler de farketti. Kardeşi diye geçinen Depresan "Noluyo beee depresyona falan mı girdin" diye takıldı. Bir Çeşit Ben'se öyle bir şey demeden içindeki canavar 'uykusuz,aksiii, nalet adam'ı öldürmeye çalıştı...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder