21 Eylül 2012 Cuma

Tatiiiil Bu Şarkı Sana...Gitme Bitmesin Diye Bütün Gece Ağladııım

Bi yandan da bunu dinle ;)
Telefonda 'Sadece 2 dakika bir banka tanıtımımız olacak vaktiniz var mı acaba' diyen bankacılara bile 'Ya yalan olduğunu anlarsa' diye düşünüp hayır diyemeyen Bir Çeşit Ben insanındayız...

O gün Bir Çeşit Ben ve diğer 9 Eylül öğrencileri ders kayıtlarını yaparak okula döneceklerini resmiyete bağladılar... Bu Bir Çeşit Ben için tam bir yıkımdı...

Bir Çeşit Ben, bir hafta öncesinde Oynak Çocuk'la konuşurken farketti okulun yaklaştığını... "Amaan Oynak.. ohooo daha... daha...anaaam 15 gün kalmış ya.. Oynaaaak ben dönmek istemiyorum yaa "
Sonrasında gezme tozma derken günler yine çabuk geçmişti. O gün Bir Çeşit Ben ders kaydını yaparken kendini yenilgiye uğramış hissediyordu. Okul denen meret yine geliyordu..
Yaz bitmişti..Evet yaz bitmişti...
parmak arası terlikler,
saatlerce öfkeden deliye dönene kadar bilgisayar oyunu oynamalar,
cıvıl cıvıl şarkılar,
kivili,çilekli dondurmalar,
"Haftaya deniz-havuz bişi yapsak ya?" cümlesi,
güneşin altında mayışmalar,
aileye inat eve geç dönmedeki adrenalin
en önemlisi de balkonda sabah kadar süren sohbetler.... hepsi bitmişti...

Bir Çeşit Ben için bu durum öyle moral bozucuydu ki... Ders kaydını yaptığı gün Pollyanna hala sağdan sağdan fısıldıyordu:
"6 günde dünya gezilir.. Daha gitmene çooook var"
O da moralini bozmamaya karar vermişti.. Fakat Hocaanım anında tek bir cümleyle Pollyanna'yı nakavt etmişti:
"Bir Çeşit Ben,şu valizini çıkar da neyin eksik, neyin tamam bakalım yavaş yavaş"

Sonraki günler Bir Çeşit Ben için bir çeşit deliliğe döndü. Durduk yere öfkelenip hiç olmadık şeylere alınıyordu. Üstelik en sevmediği şey de alınma işiydi. Hayatta dayanamazdı insanların saçma sapan şeylere alınmasına... O da kendini uykuya vurmaya başlamıştı. Hayatında hiç uyumadığı kadar uyudu, uyandığında gezdi-tozdu, sonra yine uyudu...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder