13 Şubat 2013 Çarşamba

Evin Senin Huzurundur Yavrum

Dışarda yemek yemesi gerektiğinde garsonları "Bu bizi doyurur mu sizce?" sorusuyla şaşkınlığa uğratan insan çeşidi Bir Çeşit Ben'le beraberiz.


Bir Çeşit Ben, tatilde arkadaşlarıyla görüşemedikçe bir çeşit ev kızı olma yolunda evrim geçirmeye başlamıştı. Pasta,börek yapmadan günü geçmiyor, evde dağınık gördüğü herşeyi düzeltmeye çabalıyordu. Kızının bu hallerinden annesi Hocaanım pek bir mutlu olsa da Bir Çeşit Ben; kardeşleri Çirkin Kral ve Depresan tarafından dalga geçilmekten hiç memnun değildi:
"Hamarat mı oldun seen.. ay maşallah kızımızaaa"
Hocaanım'sa hiç bit fırsatı kaçırmıyordu:
"Kızıım başıma bi ağrı girdi. Şuraları elektrikli süpürgeyle süpürüver hadi.. 
xxx teyzenler gelcek şu güzel kekinden yapıversen?"

Hatta olayı abartıp:
"Bir Çeşit Beeeen şu mesajı YYY teyzene gönder bakayım"
İsyana gelen Bir Çeşit Ben'se 
"Öğretmen kadınsın anne yaa göndersene kendi mesajını" demekten kendini alamıyordu.

Evrim süreci gittikçe hızlı ilerliyor ve bu süreç Bir Çeşit Ben'e kilo alma şeklinde yansıyordu. Bir Çeşit Ben, bir çeşit obez olarak dönmekten korksa da ağzı boş olunca kendini kötü hisseder hale gelmişti.

O gün kuzeni gelmişti. Sonunda evden çıkma şansı bulan Bir Çeşit Ben kendini avm denen "canı sıkılanlar yuvasına" attı kendini. Antakya küçük yerdi. Görmediği insan yine kalmamıştı. Bağlarını zor da olsa kopardığı lise arkadaşları, lisede zar zor vazgeçtiği platonik aşkı Sempatik ve daha kimler kimler. Antakya'ya geldiğinde birilerini görmeyi bekler olmuştu artık. Sempatik'i görmek de farzdı. Lise arkadaşlarıysa saçma sapan sorularla huzurunu kaçırıvermişlerdi.

Eve geldiğinde sofrada herkes koyu bir sohbete daldı. Televizyondaki programlardan, tanıdıklarının dedikodularına geçtiler. Bir Çeşit Ben o an ailesi için şükretti. Anladı ki ev denilen şey nolursa olsun huzurdu...

2 yorum:

  1. İstanbul'un bu tarz bir avantajı var. Çok büyük olduğundan karşılaşma olasılığı çok düşük. Bu bazen iyi bazen kötü :)

    YanıtlaSil
  2. Yani istanbul çok büyük pek kimseyle karşılaşmaz insan.. ama antakya küçük eşofmanla bakkala gitsen 40 kişiyi görüyosun :)

    YanıtlaSil